Last day

Dziś ostatni, 12 dzień głodówki. 7 dni na wodzie, pozostałe 5 dni jako proces odbudowy na sokach. W każdym bądź razie wytrwałem 12 dni bez jedzenia, normalnie funkcjonując. Myślę, że organizm trochę się odnowił, zregenerował, przewód pokarmowy odpoczął. Czuje się dobrze. Najgorsze były pierwsze dni. Teraz powoli muszę się wprowadzać w normalne jedzenie. Jest obawa przed efektem jojo. Mocne postanowienie by zmienić złe przyzwyczajenia i żywić się zdrowo. A w adwencie kolejna, tylko krótsza. A za rok powtórka, może dłuższa.

Wiosenne (wielkopostne) porządki

Wielki post to czas porządkowania. W tym roku porządkuje moje ciało. Oczyszczam. Do tego służy lecznicza głodówka. Dziś minie siódmy dzień bez pokarmu, tylko na wodzie i ciepłej herbacie, czuje się ok, choć pojawiają się kryzysy i pokusy, gdy pojawiam się w miejscach, gdzie ludzie coś jedzą, wówczas stykam się z niezwykłą intensywnością, kuszącego zapachu. Taki stan głodówki łatwiej wprowadza w przestrzeń rozmyślania i wnikania w siebie - aspekt duchowy. Zewnętrzny efekt to utrata nadmiaru wagi (balastu, który codziennie dodatkowo nosze i nosiłem). Wprawdzie nie dam rady pościć przez 40 dni, bo jestem zakorzeniony w pracy i obowiązkach, ale jeszcze wytrwam 5 dni.

Parafia moich przodków

Parafia św. Stanisława w Dawidowie k. Lwowa została ufundowana 6 listopada 1439 roku. W latach 1659-1815 duszpasterzami Dawidowa byli dominikanie. W XVII wieku wieś należała do lwowskich dominikanów i pozostawała ich własnością do XX wieku. Od początku XIX wieku do zakończenia II wojny światowej parafią zarządzali kapłani diecezjalni.

Stary drewniany kościół w Dawidowie został zamieniony murowanym w 1600 roku. Na początku XVIII wieku w tym kościele znajdowało się 3 ołtarze. W protokole wizytacyjnym z 1741 roku wymieniono 5 ołtarzy. W 1762 roku liczba ołtarzy znowu powróciła do trzech. W 1774 roku arcybiskup Wacław Hieronim Sierakowski dokonał konsekracji kościoła w Dawidowie. 

Ostatni proboszcz Dawidowa ks. Stanisław Sadowski opuścił parafię 5 kwietnia 1946 roku. Klucze od kościoła zostały oddane greckokatolickiemu komitetowi cerkiewnemu. Niebawem kościół został niemal całkowicie zaniedbany. W latach 90-tych XX wieku został przekazany grekokatolikom.