sobota, 14 sierpnia 2010
o miłości
Ten kto kocha znalazł kwiat paproci. Otwiera się przed nim świat nowy, nieznany. Słyszy mowę roślin i zwierząt, rozumie poruszenia ludzkiego serca, tajemnice pokoleń, odczuwa mocno radość i cierpienie, we wszystkim odkrywa piękno. Cóż za bogactwo! Jedyną zapłatą za to szczęście jest nieustająca tęsknota do osoby ukochanej, ból rozstania.
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Nagle otwierają się wszystkie tajnie świata, umiera czas...rozłąka staje się wiecznym teraz, zasypującym ziarnko po ziarnku przepaść pomiędzy kochanym i kochającym. Najsamotniejszy w momencie rozstania, gdy dłonie właśnie przestały sie dotykać, powoli odzyskuje umiłowanego wydobywając ze skarbca pamięci najdrobniejsze szczegóły wspólnych chwil.
OdpowiedzUsuńMaria Pawlikowska-Jasnorzewska
OdpowiedzUsuńNie widziałam Cię już od miesiąca
I nic
Jestem
może bledsza
trochę śpiąca
trochę bardziej
milcząca
lecz
widać
można żyć
bez powietrza