Seniorska kawa

W niemieckich restauracjach, kawiarniach, galeriach handlowych w godzinach od 9 do 16 można spotkać niesamowite ilości emerytów, rencistów (seniorów - jak mówią Niemcy), którzy piją kawę, rozmawiają, jedzą, spędzając w ten sposób czas. U nas to obrazek jeszcze stosunkowo rzadki, naszych seniorów po prostu nie stać na codzienną kawę i ciastko w kawiarni...

Jak zajrzeć pod maskę?

W Niemczech, w Nadrenii zima... Dziś rano po dwóch dniach odpaliłem mojego stalowego rumaka. Udało się. Ale okazuje się, że przez te mrozy, nie mogę otworzyć maski. Próbowaliśmy różnych sztuczek, próbował znajomy instruktor i nic. Zatem mój samochód ukrywa swe wdzięki... haha. Chyba zamarzło zapięcie... Chyba trzeba będzie odwiedzić mechanika.

NIemiecka Msza świąteczna

wnętrze katedry w Kolonii

W tym roku dane mi jest przeżywanie świąt w Niemczech. Ale okazuje się, że przyzwyczajenia z Polski trzeba tu zmieniać. Mimo, że przebywam w milionowej kolońskiej metropolii okazuje się, że w dziedzinie religijnej pojawiają się problemy techniczne. Otóż w całym dekanacie w wigilie pasterki rozpoczynały się dość wcześnie o 14.00, 15.00, 16.00, 17.00, znaleźliśmy jeden kościół w którym pasterka odbyła się o godzinie zbliżonej do północy, bo o 22.00. Mieliśmy przynajmniej półgodzinny porządny spacer do kościoła. Dziś po nocnych Polaków rozmowach nie chciało mi się wcześnie wstać i udać się na przedpołudniową Eucharystię. I tu moje zdziwienie bo w całym dekanacie (około 3 dzielnice) nie było ani jednej Mszy wieczornej. Najbliższe kościoły oferowały zazwyczaj jedną Mszę i to przedpołudniem. Plebani w Niemczech się nie przemęczają, eine Messe i genug. Jak nie daje się ludziom szansy na uczestniczenie w liturgii nie ma co się dziwić, że kościoły pustoszeją, bo jak ludzie wierzący całują klamki, to ci mniej wcale się nie będą wysilać. Nie każdy jest w stanie zmobilizować się i udać się na jedyną Mszę o 9.00. U nas w święta księża faktycznie mają co robić, bo i tłumy w kościołach, udzielanie Komunii, no i "oferta" religijna o wiele szersza. Zatem dziś zmuszony byłem do zrobienia wycieczki do samego centrum, do katedry, bo tam były nawet 2 Msze wieczorne. Przyznaje Niemcy świetnie śpiewają, lepiej od nas, znają nuty, świetni organiści, chóry! W katedrze kolońskiej panował półmrok, gdy wszedłem do świątyni rozbrzmiewał jeszcze prześliczny śpiew nieszporów. Ciemności rozświetlały, obok współczesnych wspomagaczy (punktowych żarówkowych), rozmieszczone w prezbiterium świece. Niesamowity widok i atmosfera wywołana była takim naświetleniem. Spoglądając na strzeliste gotyckie sklepienia miałem poczucie małości, przemijalności, wytwarzało się we mnie wrażenie, że moje sprawy i problemy są niczym w porównaniu z całością, kosmosem, innymi ludźmi, architektura katedry wyzwalała z egocentryzmu. Podczas samej Mszy oprócz Niemców towarzystwo międzynarodowe obok mnie Azjatki, widziałem Afrykanina, no i ja Polak (myślę, że było nas tam więcej) -zatem poczucie powszechności Kościoła. Ksiądz ładnie z namaszczeniem sprawował sakrament ołtarza. Podobało mi się jego odważne kazanie o rodzinie, dość mocne jak na zachodni świat, w obronie małżeństwa i rodziny (niemiecki kaznodzieja nawet cytował wielkiego papieża Jana Pawła II!!! a nawet wspominał o działaniach szatańskich w sprawach in vitro, tu chyba przeholował na moje wyczucie, ale mogłem niuansy języka niemieckiego nie do końca zrozumieć). Ogólnie Gott sei Dank w Niemczech są jeszcze katedry, tam można pójść na wieczorne katolickie Msze święte!

I jeszcze jedna uwaga: proboszcz katolicki z jednej niemieckiej parafii podpisuje się w pisemku parafialnym, na ogłoszeniach jako pastor X, rozumiem, że podkreśla, że jest pasterzem parafii (a propos mógłby odprawiać częściej Msze), ale czy nie prowadzi to do utraty tożsamości katolickiej i zamydlenia, bo podobnie podpisuje się pastor z sąsiedniego ewangelickiego kościoła. Po katolicku mógłby napisać proboszcz, ksiądz, duszpasterz (Pfarrer, Priester, Pater, Seelsorger). 

Happy X-mas

Salvador Dali, Biblia sacra

Niech Nowonarodzony błogosławi Wam i wspiera! 

Zdrowych, radosnych, blogoslawionych Świąt Narodzenia Pańskiego!

Frohe Weihnachten!

Happy Christmas!

Prezentacja filmu "PAWEŁ Z TARSU - POJEDNANIE ŚWIATÓW" Część pierwsza: odcinek 1 i 2.

To pierwszy całkowicie polski projekt filmowy o życiu człowieka, który wpłynął na oblicze naszej cywilizacji. Niesamowity dokument o życiu i działalności Pawła z Tarsu.

ODCINEK 1
W swoim świecie

Po wprowadzeniu do całego filmu, odcinek ten prezentuje pierwsze lata życia Pawła, który wtedy nosi jeszcze imię Szaweł. Jesteśmy przede wszystkim w Tarsie (Turcja), gdzie urodził się Szaweł i gdzie przebywał do moment wyjazdu do Jerozolimy. Poznajemy historię Tarsu, oraz Żydów w tej części imperium rzymskiego. Odwiedzamy miejsca związane z Szawłem oraz przywołujemy jego lata spędzone w tym mieście zaglądając do domów, szkoły, świątyń w Tarsie współczesnym. Przybliżamy żydowskie zwyczaje, sposób kształcenia i wszystko to, co mogło wpłynąć na kształtowanie młodego Szawła.

ODCINEK 2
Ja jestem Żydem

Jesteśmy z Szawłem już w Jerozolimie. Tu kształci się u mistrza Gamaliela stając się gorliwym faryzeuszem. Poznajemy życie w Jerozolimie w I wieku po Chrystusie oraz samą Jerozolimę jako święte miasto żydów z czasów Szawła i jako miasto współczesne pozostające wciąż centrum monoteizmu. Podążając śladem naszego bohatera odkrywamy, co jest w judaizmie najistotniejsze, i co było najistotniejsze dla Szawła, aż do momentu, który wyznaczył nowy kurs jego życiowej drogi. 

http://allegro.pl/pawel-z-tarsu-pojednanie-swiatow-czesc-i-i1374293922.html

Paweł z Tarsu już w sprzedaży!!!

Czy wiecie Państwo, że powstał pierwszy polski film o św. Pawle?

"Paweł z Tarsu. Pojednanie Światów" to pierwszy całkowicie polski film o człowieku, który wpłynął na oblicze naszej cywilizacji. Wybierz się w podróż jego śladem! 

Film jest zrealizowany w stylu reportażu i dokumentu, w dynamicznej i atrakcyjnej dla współczesnego odbiorcy konwencji.  Powstawał w 7 krajach (nie licząc oczywiście Polski), w których ekipa podążała śladami apostoła z Tarsu.

Z rozmachem, dynamicznie i w sposób niezwykle ciekawy odkrywa przed widzem świat historii, współczesności, mitologii, wielkich religii, zwyczajów i różnorodnych tradycji, a to wszystko pośród przepięknych krajobrazów basenu Morza Śródziemnego.

Film można zakupić w sklepie internetowym w postaci całego pakietu (6 płyt DVD + gratis dodana płyta z muzyką filmową) bądź pojedynczych wybranych odcinków. 

Dla katechetów proponujemy gratis scenariusze lekcji oparte na poszczególnych odcinkach, a wykorzystujące interesujące formy i metody pracy. Proszę to wcześniej zaznaczyć. 

Zapraszam na zakupy na stronę filmu paulusfilm.com lub na moją aukcję na allegro (u mnie dla was troszkę taniej,ale ciiiii!!!!!)

http://allegro.pl/pawel-z-tarsu-pojednanie-swiatow-i1371150629.html

Film jest pięknie wydany, cacko! cieszę się, że miałem i mam przy nim swój malutki udział, haha. 

Aha, czyta prześlicznie Krystyna Czubówna!!!

Film "Paweł z Tarsu. Pojednanie Światów"  to mądry pomysł na prezent!

Chrystus wedlug Salvadora Dali w "Biblia Sacra"

W 1969 roku Salvador Dali wykonał ponad 100 ilustracji do Biblii: Biblia Sacra.
Poniżej kilka wybranych ilustracji przedstawiających Jezusa.

ukoronowanie

uczniowie w Emaus

ukrzyżowanie

pod krzyżem

zdjęcie z krzyża

Stary pałac królewski - Hrad

Stary pałac królewski (Starý královský palác), to zdecydowanie najcenniejsza budowla praskich Hradczan. Pałac powstał w XII wieku, kiedy to książę Sobiesław przebudował starą drewnianą budowlę w kamienny romański pałac. Dopiero Karol IV w wieku XIV podjął się jego przebudowy na modłę gotycką i uczynił zeń rezydencję królewską. Pod koniec wieku XV nastąpiła kolejna przebudowa, zarządzona tym razem przez Władysława Jagiellończyka. Swoją funkcję reprezentacyjną utracił dopiero w XVI wieku, za panowania w Pradze dynastii Habsburgów.

Wielokrotne przebudowy sprawiły, że w chwili obecnej pałac wygląda jak połączenie trzech stylów architektonicznych. Pierwszy to pomieszczenia romańskie i wczesnogotyckie.

W kolejnej warstwie znajdują się późnogotyckie: sypialnia, Kancelaria Czeska i Schody Jeździeckie oraz najpiękniejsze pomieszczenie pałacu, Sala Władysławowska (Vladislavský sál), która powstała pod koniec XV wieku na polecenie króla Władysława II Jagiellończyka, władcy Czech i Węgier. Odbywały się w niej uczty, bale, a nawet turnieje rycerskie. W późniejszych czasach elekcje królów. Obecnie zaprzysięgani są tutaj prezydenci Republiki Czeskiej. Jest to największa sala w Europie nie przeznaczona na cele sakralne.

 Kancelaria Czeska słynna jest z tego, że dokonano w niej drugiej defenestracji praskiej, którą uważa się za początek wojny trzydziestoletniej. 23 maja 1618 protestancka szlachta, protestująca przeciwko Ferdynandowi Habsburgowi wyrzuciła przez okna namiestników cesarza. Upadek z 15 metrowej wysokości zamortyzowała kupa końskiego łajna wyniesiona z królewskich stajni.

 Schody Jeździeckie (Jezdecké schody) wybudowano specjalnie po to, aby mogli po nich wjechać rycerze walczący konno w turniejach odbywających się w pomieszczeniach pałacowych. Dzięki specyficznej budowie schodów mogły po nich, po specjalnym przeszkoleniu, wchodzić wierzchowce. Obecnie schodami tymi wychodzi się z pałacu.

Hradczany - Stare probostwo

Przy katedrze św. Wita znajduje się stare probostwo, aktualny budynek jest w stylu barokowym w XVII wieku, można na nim znaleźć fragmenty wcześniejszego romańskiego domu biskupiego z I połowy XI wieku (zamurowane biforium).  

Nieopodal natkniemy się na pomnik św. Jerzego, walczącego ze smokiem. Został wykonany w XIV wieku. Jest to jedna z najbardziej znana czeska gotycka rzeźba z brązu (tak naprawdę na dziedzińcu znajduje się kopia oryginał powędrował do muzeum).

O skończonych osłach i innych...

Osiołek kojarzy się nam z wieloma rzeczami i to nieraz sprzecznymi. Osiołek umieszczany jest na sielankowych obrazach, nawet religijnych (wędrówka Maryi i Józefa, wjazd Jezusa do Jerozolimy), ale też wiąże się z upokorzeniem. Osioł z powodu dzikości swoich podniet stał się dla Ezechiela symbolem roz­pusty (Ez 23, 20). Jednak Jezus wjeżdża do Jerozo­limy nie na wspa­niałym rumaku, ale na skromnym osiołku, którego nie osiodłał jeszcze żaden człowiek (J 12, 15). Wed­ług św. Ambrożego osioł jest sym­bolem człowieka pokornego. Wół i osioł nie wystę­pują w Ewangelii, lecz w tradycji są pokazywane w stajence betlejemskiej, praw­dopodobnie ze względu na słowa proroka Izajasza „Wół rozpoznaje swego pana i osioł żłób swego właściciela” (1, 3). W wieku XV-XVI osioł stał się symbolem lenistwa, rozwiązłości i chęci używania.

W polszczyźnie osioł symbolizuje: głupotę, tępotę (osioł skończony 'kompletny głupiec, dureń'), upartość (uparty jak osioł o człowieku: 'bardzo uparty'), ciężką pracę (haruje jak osioł pot. 'ktoś pracuje bardzo ciężko').

W średniowieczu jazda na ośle traktowana była jako kara na honorze. Osoba karana siadała twarzą do zada osła i trzymając się jego ogona odbywała jazdę po mieście ku radości pospólstwa. W ten sposób karane były niewierne żony za zdrady małżeńskie: były sadzane na ośle i obwożone po mieście. Ponoć Beatrycze I, żona Fryderyka Barbarossy, cesarza Świętego Imperium Narodu Niemieckiego, została w ten sposób upokorzona, gdy dostała się w niewolę Włochów, choć nie ma w tym wypadku mowy o zdradzie.

Jeszcze gorsza jednak była kara przewidziana dla tych, którzy uzurpowali sobie bezpodstawnie tron Piotrowy. Antypapieża Jana XVI w ten sposób ukarano, ale o wiele okrutniej: „Oślepiono, następnie odcięto mu nos, język, wargi, uszy i ręce. Tak oszpeconego obwożono ulicami Rzymu na ośle twarzą do ogona”.

Pieter Bruegel d.Ä. namalował w 1556 »Osła w szkole« z podpisem »Nawet jeśli osioł chodzi do szkoły, nie stanie się koniem«. Malarz żartuje z wysokiego poziomu wykształcenia ludności prowincji niderlandzkich (rzekomo wówczas każdy potrafił tam pisać i czytać). 

Termin osioł zadomowił się w terminologii szkolnej, a dotyczy niesfornych i leniwych uczniów. Kiedyś sadzano ich w tzw. oślich ławkach (scamnum asinorum). W dawnej Polsce nauczyciel nie poprzestawał jednak tylko na ulokowaniu ucznia w niezbyt chwalebnym miejscu, ale dobitniej zawstydzał podopiecznego, doczepiając mu ośle uszy, zaś grzeczni uczniowie wołali: „asinus asinorum, in secula saeculorum (Osioł nad osłami, na wieki wieków)”. Celem takiego działania było zawstydzenie leniwych uczniów i tym samym zmobilizowanie ich do pracy.

W szkole często w zeszycie lub książce możemy znaleźć ośle uszy, czyli pozaginane rogi kartek, będące przejawem nieumiejętnego i niedbałego posługiwania się książką lub zeszytem.

 Ty, ośle – pewnie i współcześnie pojawia się nieraz to upokarzające zawołanie kierowane do leniwego ucznia przez nauczyciela lub kolegów. Tylko prawdziwy osiołek nie ma pojęcia dlaczego i jak wielu osłów znajduje się pośród homo sapiens.

Usiołek - maskotka UŚ

Co ciekawe Uniwersytet Śląski wybrał sobie jako maskotkę osiołka tzw. Usiołka, mam nadzieję, że opuszczający mury tej uczelni absolwenci nie będą jednak osłami.

CV z przymróżeniem oka

Jestem słodki, mam bardzo dużo wdzięku, uroku, któremu nie sposób się oprzeć. Świetny jest mój uśmiech: szczery i z lekka kokieteryjny... Jest we mnie jednocześnie dojrzały mężczyzna i filuterny chłopiec. Jestem błyskotliwy i trochę złośliwy, ale mam w sobie mnóstwo ciepła i życzliwości. Jestem zwyczajnym facetem, a jednocześnie niesamowitą tajemnicą. To ponoć bardzo pociąga.
Haha... Ciekawe, czy takie CV da szansę znalezienia dobrej pracy? Bardziej nadaje się na ogłoszenie matrymonialne, haha.

Plac Hradczański

Praskie Hradczany (Hradčany) to jedna z najstarszych, najsłynniejszych i najlepiej zachowanych dzielnic stolicy Czech. Położona na wschodnim brzegu Wełtawy, powstała w XIV wieku i nazywana jest "królewską dzielnicą". Na placu Hradczańskim można zobaczyć kilka monumentalnych pałaców.

Renesansowy pałac Schwarzenbergów z XVI wieku. Fasada pokryta sgrafitto, dekoracją utworzoną z kilku zdejmowanych  różnobarwnych warstw tynku

widok od ulicy Nerudy

Maryjna kolumna morowa z XVIII w.

widok na hrad praski i pałac arcybiskupi

pałac Arcybiskupi z rokokową fasadą z XVIII wieku

Katedra św. Wita w Pradze - zabytki we wnętrzu

Witraż Alfonsa Muchy

barokowy nagrobek św. Jana Nepomucena

fragment kaplicy św. Wacława

Katedrála svatého Víta, Václava a Vojtěcha tak brzmi po czesku pełna nazwa katedry. Wnętrze zawiera wiele cennych dzieł sztuki, w tym m.in. gotyckie nagrobki królów czeskich, wiele rzeźb Piotra Parlera, barokowy nagrobek św. Jana Nepomucena, na który zużyto 1800 kg srebra. Znajdują się w świątyni relikwie św. Wojciecha, które w 1039 r. umieszczono w katedrze po zagrabieniu ich z Gniezna przez Brzetysława I. Na środku prezbiterium znajduje się białe mauzoleum Habsburgów wykonane w 1589 r. Wśród wielu kaplic najważniejsza jest gotycka kaplica św. Wacława ze względu na wspaniały wystrój, jaki tworzą freski zdobione kamieniami szlachetnymi. Przedstawiają one w górnej części sceny z Męki Pańskiej, a w dolnej – żywot św. Wacława. Znajduje się tu gotycki, kamienny nagrobek św. Wacława. Drzwiczki prowadzą do skarbca, który mieści się nad kaplicą. Klucze do niego przechowywane są w siedmiu różnych : W skarbcu złożone są insygnia królewskie: korona św. Wacława z XIV w., jabłko królewskie i berło. 

Katedra św. Wita w Pradze - wnętrze

widok na prezbiterium

widok od strony prezbiterium w kierunku wejścia i rozety

widok na transept i organy

połączenie nawy głównej i transeptu, herby Czech, Moraw i Śląska

herb czeski

sklepienie

widok na okna nawy głównej

filar

Katedra św. Wita w Pradze - detale zewnętrzne

Portal z tympanonem o tematyce ukrzyżowania

rzygacze

łuki przyporowe

drzwi

portyk ze sceną Sądu Ostatecznego

Złotą Bramę zdobi na zewnątrz mozaika datowana na lata 70-te XIV wieku ze sceną Sądu Ostatecznego. Należy do unikatowych dzieł tego typu na północ od Alp. Dzieło to zdradza wpływy sztuki bizantyńskiej, prawdopodobnie jest dziełem artystów z Rawenny, sprowadzonych do Pragi przez Karola IV. Kompozycja podzielona jest na dwie strefy. W dolnej strefie po lewej ukazano zbawionych, po prawej potępionych. W centralnej części kompozycji umieszczony jest w górnej strefie Jezus w mandorli unoszony przez anioły w asyście Marii i Św. Jana Ewangelisty. Chrystus jest adorowany przez ukazanych w środkowej strefie świętych patronów Królestwa Czeskiego (świętych Prokopa, Zygmunta, Wita oraz Wacława, Ludmiłę i Wojciecha). Poniżej klęczą cesarz Karol IV z czwartą żoną Elżbietą Pomorzanką, którzy jednocześnie adorują Chrystusa i patronów czeskich.

Katedra św. Wita - widok zewnętrzny

Widok od strony zachodniej, fasada jest zdobiona 14 rzeźbami świętych,
rozeta o średnicy 10 metrów, wypełniona witrażem o stworzeniu świata

widok od strony wschodniej

widok od strony południowej

W ramach dokształcania nieustawicznego w aurze zimowej odkrywałem tajemnice Pragi. Dziś o siedzibie arcybiskupów praskich katedrze św. Wita, Wacława i Wojciecha. Mieści się ona na wzgórzu zamkowym Hradczany w Pradze. Stanowi jeden z cenniejszych przykładów architektury dojrzałego gotyku w Europie środkowej. Zawiera cenne dzieła sztuki rzeźby i malarstwa od XIV-XX w. Jest historycznym panteonem narodowym narodu czeskiego, tu spoczywają władcy Czech, przechowywane są tutaj insygnia koronacyjne królów czeskich w tym Korona Świętego Wacława.

Świątynia liczy sobie 124 metry długości, 60 szerokości i 34 wysokości. Wieża główna, z której roztacza się niesamowity widok na Pragę, wzbija się w niebo na wysokość niemal 100 metrów.

Św. Sebastian spod pędzla Salvadora Daliego

1943

Saint Sebastian 1982

W ikonografii św. Sebastian przedstawiany jest jako obnażony młodzieniec przywiązany do słupa lub drzewa i przeszyty strzałami.