środa, 17 listopada 2010

Ostatnia wieczerza, Salvador Dali, 1955

Last Supper
Temat ostatniej wieczerzy Chrystusa był podejmowany przez wielu artystów na przestrzeni wieków. Wśród wielu przedstawień należy wspomnieć o dziele Leonarda da Vinci, jednego z ulubionych artystów  Salvadora Dali. Podobnie jak w wersji Leonardo Dali przedstawia Chrystusa siedzącego entralnie przy stole wraz z uczniami zgromadzonymi wokół niego. Nad obrazem artysta pracował dziewięć miesięcy. Ostatnia Wieczerza jest jedną z jego najbardziej popularnych kompozycji. Kolekcjoner sztuki Chester Dale zlecił wykonanie obrazu. Obecnie znajduje się on w National Gallery of Art w Waszyngtonie. Dali w swym obrazie połączył klasyczny chrześcijański motyw z technikami surrealistycznymi: podobnie jak w innych swoich obrazach o tematyce religijnej. 
Układ obrazu został określony przy użyciu symetrii i złotego podziału. Mamy więc dwanaście pięciokątów i dwunastu apostołów, bowiem jak Dali powiedział: "... wspólnota musi być symetryczna.", "... arytmetyczna i filozoficzna kosmogonia oparta na paranoicznej podświadomości liczby dwanaście ... pięciobok obejmuje mikrokosmicznego człowieka: Chrystusa." 
Jezus wydaje się, że  modli się i rozmawia z uczniami, którzy z szacunku pochylają głowy jakby w geście adoracji. Tłem Ostatniej Wieczerzy jest piękny krajobraz jeziora (przypomina  zatokę w pobliżu jego domu w Port Lligat) podczas wschodu słońca. Wschód słońca symbolizuje odrodzenie, czyli zmartwychwstanie Chrystusa. 
Nad Chrystusem umieszczony jest górny tułów i ramiona anonimowej postaci, która może być interpretowana na kilka sposobów. Po pierwsze może stanowić zapowiedź zmartwychwstania Chrystusa. Umieszczenie tułowia w górnej partii pracy sprawia, że wydaje się jakby rosła do nieba. Postać jest przejrzysta, poprzez klatkę piersiową przenika niebo, sugerując, że jakby wstępował do nieba. Innym wytłumaczeniem może być sama obecność Boga podczas ostatniej wieczerzy. Jeszcze inna interpretacja uważa, że postać z wyciągniętymi ramionami wskazuje na krzyż. Zamiast krzyża po środku Dali używa tułowia.
     Przedstawienie Ostatniej Wieczerzy autorstwa Daliego skupia się na boskości Chrystusa. Jego głowa jest większa niż uczniów i posiada aureolę światła naturalnego. Ponadto unoszące się tułowie wskazuje na nadnaturalny aspekt Chrystusa. Kontrowersyjna jest twarz Chrystusa, można doszukać się w niej rysów kobiecej twarzy żony artysty: Gali, która często pozowała Salvadorowi do obrazów Madonny.


Two Disciples (Study for "Sacrament of the Last Supper") 1955
Dwóch uczniów (Studium do Sakramentu Ostatniej Wieczerzy)
Eucharistic Still Life 1952

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz